29 mayıs 2013

Bir kabusa uyudum, ve uyandığımda hala tüm korkunçluğuyla karşımdaydı.

Ufacık bir rüya gördüm uyurken, her şey güzeldi, beraber ve güzel.

Hayat beni nerelere sürükler bilinmez ama bugün bambaşka bir hayatın ilk günü olabilir. Tüm mutluluğum hayatımı terk edip gitmiş olabilir. Gözlerimin acısı geçse, göz yaşlarım tükense bile içimin ağırlığı geçer mi bilmem. Geçerse ve unutursam diye korkmakla çok meşgulüm. Unutulmaktan korkum ise kelimelere dökemeyeceğim kadar şiddetli.

Her şey güzel olacak. Benim evim mutluluk evi.

bu çalıyor içimde